Zostanę księżniczką !

Hej Wam ! Nie zrażajcie się tytułem posta :) Zapraszam do przeczytania do końca :)

Gdy byłam małą dziewczynką, chodziłam do przedszkola a potem do szkoły na tzw. baliki karnawałowe. Każdy miał się wtedy przebrać za jakąś postać z bajki. :) Ja najczęściej byłam przebierana (przez moją mamę i ciocię ) za księżniczkę. Te chwile sprawiły, że od tego czasu marzyłam, żeby w przyszłości być prawdziwą księżniczką. Było oczywiste dlaczego...w każdej bajce o księżniczkach - Księżniczki mają wszystko czego zapragną... Wielki pałac pełny służby, książę na białym koniu, pełno błyskotek i sukien do ziemi :) każda dziewczynka o tym marzy.

Gdy dorosłam... zrozumiałam, że te marzenia to była tylko moja wyobraźnia, która sprawiła że miałam cudowne dzieciństwo ( w sumie nadal mam ;) ) . Zrozumiałam też, że marzenie BY BYĆ KIMŚ nie ma sensu, bo najlepiej BYĆ SOBĄ.

Zawsze wmawiano mi, że powinnam się dopasować do reszty rówieśników. Na placu zabaw, upominano mnie, że powinnam bawić się z innymi dziećmi a nie sama.. ale jak ja miałam się z nimi bawić , kiedy oni chcieli budować babki z piasku a ja tunel metra albo zamek większy niż piaskownica. . . .
To tylko proste porównanie, ale dążę do tego , że należy sobie stawiać wysoko poprzeczkę, nie patrzeć na innych. Spełniać swoje marzenia, choćby nie wiem co.

~Tea~